%1$s

PRÓBA KATYI Wchodząc do głównego holu, Katya rozglądała się ze zdumieniem. W pokoju pełno było dywanów i poduszek buchary, zasłon z jedwabiu i muślinu, pętli z łańcuchów i lin. Wzdłuż ścian w nieregularnych odstępach zachowały się głowy zawieszone za włosy. Pod nimi znajdowały się tabliczki z nazwiskami; Były tam głowy Aleksandry i Rosy, a piękna blond głowa pośrodku przeciwległej ściany była oznaczona jako „Elena”. Zwróciła się do Grigoriego, żeby o to zapytać, ale potem przypomniała sobie, gdzie jest. „Połóż się tutaj” – powiedział jej, wskazując wielki stół w refektarzu. Oświetlały go krwawiące kobiety, zwisające u kostek na łańcuchach rozpiętych między filarami...

Edyta miała zaledwie 12 lat, gdy żołnierze nowego króla zaatakowali jej rodzinną wioskę. Była to odwet za ich poparcie dla pretendenta do tronu, gdy stary król zmarł bezdzietnie. Kiedy przyszli żołnierze, poszła na skraj lasu zbierając owoce. Przykucnęła przerażona w gąszczu jeżyn, gdzie rosły jeżyny, i patrzyła, jak żołnierze wpychają wszystkich do lasu i chaty jej rodziców krytych strzechą, a następnie podpalają. Gdy płomienie szybko rozprzestrzeniły się na ściany i dach, zakryła uszy, aby odciąć się od wysokich krzyków. Strzecha zaczęła wpadać do budynku, a drzwi wraz z ramą zapadły się na zewnątrz, pozwalając, aby płonąca ludzka pochodnia wyleciała z płomieni...